امیدی جدید برای درمان دیابت نوع ۲ در پژوهش چینی ها

نیوزتل: پژوهش جدید پژوهشگران دانشگاه نانجینگ در چین، امیدها را برای درمان دیابت نوع ۲ زنده کرده است.
به گزارش نیوزتل به نقل از ایسنا و به نقل از آی ای، به گفته سازمان بهداشت جهانی، بیماری دیابت نوع ۲، وضعیتی که با ناتوانی بدن در تنظیم و استفاده مؤثر از قند مشخص می شود، بیش از ۹۵ درصد از افراد مبتلا به دیابت را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می دهد. این بیماری می تواند منجر به لطمه شدید عصبی و لطمه به عروق خونی شود و تشخیص سریع آن برای پیشگیری بسیار اهمیت دارد.
در صورتیکه هم اکنون هیچ درمانی برای دیابت نوع ۲ وجود ندارد، گروهی از پژوهشگران دانشگاه نانجینگ در چین رویکرد جدید و امیدوارکننده ای را برای رسیدگی به سبب اصلی این بیماری ارائه کرده اند.
دیابت نوع ۲ به طور معمول شامل تداخل انسولین است. انسولین هورمونی است که سطح قند خون را تنظیم می کند. این بیماری منجر به مقاومت به انسولین می شود، جایی که سلول های کبد، ماهیچه و چربی به خوبی به این هورمون پاسخ نمی دهند.
پژوهش های قبلی نشان میدهد که مقاومت به انسولین توسط گونه های فعال اکسیژن(ROS) که مولکول های ناپایدار تولید شده توسط میتوکندری در سلول های ما هستند، ایجاد می شود. تولید بیش از اندازه ROS می تواند منجر به لطمه به دی ان ای، پروتئین و آران ای و مرگ سلولی شود.
دانشمندان گروهی از داروها به نام «جداکننده های میتوکندری» را شناسایی کرده اند که می توانند تولید ROS را در منبع خود مهار کنند. این مهم می باشد، چونکه درمان های سنتی مبتنی بر آنتی اکسیدان فقط می توانند به مولکول های ناپایدار که از قبل تشکیل شده اند، رسیدگی کنند.
روش دیگر برای کاهش تولید اضافی ROS شامل استفاده از نانوذرات پلاتین بسیار کوچک است که به سبب خواص ضد میکروبی، ضد سرطانی و آنتی اکسیدانی شناخته شده است. با این وجود، اندازه کوچک آنها موجب می شود این نانوذرات خیلی سریع از کبد پاک شوند.
گروه پژوهشی دانشگاه نانجینگ این دو درمان را برای بازگرداندن حساسیت به انسولین و درمان موثر دیابت نوع ۲ ترکیب کردند.
این تیم با پوشاندن یک قالب با ذرات پلاتین و لایه ای از سیلیس، چیزهای موسوم به «نانو روبنده ها» را توسعه دادند.
آنها مطالعه خودرا با بهره گیری از یک مدل حیوانی انجام دادند و نانو روبنده ها را روی موش های مبتلا به دیابت آزمایش کردند.
نتایج نشان داد که نانو روبنده ها بطور موثری به کبد سفر می کنند و محتوای چربی را کم می کنند و به طور معمول به عملکرد کبد کمک می کنند و در درمان مقاومت به انسولین نیز امیدوارکننده هستند.
پژوهشگران براین باورند که این پیشرفت می تواند تاثیر قابل توجهی در کاهش بروز دیابت نوع ۲ داشته باشد.
پژوهش روی نانو روبنده ها
برمبنای چکیده این مطالعه، دانشمندان نانوپوسته های سیلیسی زیست تخریب پذیر هدف قرار دهنده کبد را طراحی کردند که با نانوذرات پلاتین همراه شده اند.
این نانوپوسته ها به عنوان گونه های اکسیژن فعال(ROS) و نانوحامل های توخالی عمل می کنند. آنها DNPME را که یک جداکننده میتوکندری است، در نانوپوسته ها قرار دادند و آنها را با یک لایه لیپیدی برای حذف طولانی مدت ROS در بافت کبد در موش های مبتلا به دیابت نوع ۲ پوشاندند.
این درمان با موفقیت توانست استرس اکسیداتیو، مقاومت به انسولین و اختلال در مصرف گلوکز را در وضعیت آزمایشگاهی معکوس کند. علاوه بر این، در مدلهای موش مبتلا به دیابت، ناشی از رژیم غذایی پرچرب بطور قابل توجهی تغییر چرب(استئاتوز) کبدی و ظرفیت آنتی اکسیدانی را بهبود بخشید.
تغییر چرب یا استئاتوز(steatosis) فرآیندی از حفظ غیرعادی چربی ها در درون یاخته ها است. تغییر چرب نشانگر اختلال در روند عادی سنتز و حذف چربی تری گلیسیرید است.
تجویز داخل وریدی این درمان نیز اثرات درمانی بر چربی خون، مقاومت به انسولین، هیپرگلیسمی و نفروپاتی دیابتی را نشان داد و با معکوس کردن مقاومت به انسولین کبدی بوسیله مهار طولانی مدت ROS، یک رویکرد امیدوارکننده برای درمان دیابت نوع ۲ ارائه کرد.
در صورتیکه تحقیقات بیشتری برای تأیید این یافته ها و تعیین کاربرد آنها برای انسان ها مورد نیاز است، مطالعه دانشگاه نانجینگ فرصت های جدیدی را برای مقابله با دیابت نوع ۲ فراهم می آورد.
با پیشرفت های مداوم در عرصه پزشکی، امیدها برای بهبود درمان ها و نتایج برای افراد مبتلا به این بیماری شایع وجود دارد.

منبع: