نتایج یک مطالعه نشان داد امن ترین مکان ها در زمان یک حمله هسته ای کدامند؟

به گزارش نیوزتل، یک مطالعه جدید، بهترین مکانها را برای حضور در هنگام وقوع یک حمله هسته ای و انفجار بمب اتم شناسایی کرده و دریافته است که برخلاف تصور رایج، پناه گرفتن کورکورانه زیر زمین یا در ساختارهای سطحی قوی در طول یک انفجار هسته ای که امکان دارد پناهگاهی معقول به نظر برسد، در واقع می تواند اوضاع را بسیار بدتر کند.
به گزارش نیوزتل به نقل از ایسنا و به نقل از آی ای، گرفتار شدن در یک انفجار هسته ای یکی از بدترین سرنوشت هایی است که هر کسی می تواند تصور کند، چون که هر چیزی که به آن نزدیک باشد به سرعت تبخیر می شود و تشعشعات چنین انفجاری حتی در فاصله دور هم خطر قابل توجهی برای جان و سلامتی انسان دارد.
موج انفجاری که در اثر انفجار هسته ای ایجاد می شود، سرعت بسیار زیادی دارد و افراد را به هوا پرتاب می کند و صدمات فاجعه باری بوجود می آورد. به همین دلیل، تنها مکان امن واقعی برای قرار گرفتن در حین انفجار هسته ای، تا حد امکان دور بودن از محل انفجار است که یک امید واهی است، چونکه کسی از قبل نمی داند دقیقاً در چه مکانی یک انفجار هسته ای رخ خواهد داد و زمانی که آژیرهای خطر به صدا در می آیند، دیگر خیلی دیر شده است.
تفکر رایج اینست که پناه گرفتن در زیر زمین یا در یک ساختمان تقویت شده امکان دارد بهترین گزینه برای بقا باشد. اما آیا این حقیقت دارد؟ ما در واقع باید آزمایش های گسترده ای را برای دریافتن پاسخ انجام دهیم.
حالا پژوهشگران دانشگاه نیکوزیا(Nicosia) واقع در قبرس، نخستین آزمایش فنی را عرضه کرده اند که این تفکر رایج را به چالش می کشد.
آنها در یک پژوهش جدید، یک انفجار بمب اتم از یک موشک بالستیک قاره پیما و موج انفجار متعاقب آنرا شبیه سازی کردند تا بررسی نمایند که چگونه بر افرادی که در یک پناهگاه زیرزمینی پناه می گیرند، تاثیر می گذارد.
پناهگاه زیرزمینی یا یک سازه قوی امکان دارد نجات دهنده نباشد
موج انفجار هسته ای روی سطح زمین می تواند ساختمان ها را ویران کند و هر کسی را که در «منطقه صدمه متوسط» قرار دارد، زخمی کند. با این وجود، پژوهشگران دریافتند که سازه های قوی تر مانند سازه های بتنی می توانند در مقابل این ضربه مقاومت کنند و جان سالم به در ببرند.
دانشمندان نحوه عبور موج انفجار هسته ای از میان یک سازه ایستاده را با استفاده از مدل سازی کامپیوتری پیچیده بررسی کردند. آنها به لطف ساختار شبیه سازی شده خود که شامل اتاق ها، پنجره ها، درها و راهروها می شد، توانستند سرعت عبور هوا بعد از موج انفجار را محاسبه کنند و بهترین و بدترین مکانها برای پناه گرفتن را شناسایی کنند.
دیمیتریس دریکاکیس، نویسنده ارشد این مطالعه می گوید: پیش از مطالعه ما، میزان خطر برای افرادی که در مقابل موج انفجار هسته ای داخل یک ساختمان تقویت شده بتنی هستند، نامشخص بود. مطالعه ما نشان داده است که سرعت بالای هوا همچنان یک خطر قابل توجه است و می تواند منجر به صدمات شدید یا حتی مرگ شود.
یافته های آنها نشان داده است که صرفاً بودن در یک سازه مستحکم برای از بین بردن خطر کافی نیست و نواحی کوچک، پتانسیل افزایش سرعت هوا را دارند و درگیری موج انفجار باعث انعکاس هوا از دیوارها و انحناها در اطراف می شود که در بدترین شرایط، این امر می تواند نیرویی ایجاد نماید که ۱۸ برابر بیشتر از وزن یک انسان بالغ است.
یوآنیس کوکیناکیس از اعضای گروه پژوهش می گوید: خطرناک ترین مکانهای سرپوشیده که باید از آن اجتناب کرد، پنجره ها، راهروها و درها هستند. مردم باید از این مکانها دوری کنند و فوراً در جای دیگری پناه بگیرند. حتی در اتاقی که روبروی محل وقوع انفجار است، اگر در گوشه های دیوار و در حالت نشسته رو به انفجار قرار بگیریم، میتوان از این سرعت بالای هوا و نیرویی که ایجاد می کند، جان سالم به در برد.
پژوهشگران می گویند، حداکثر سرعت هوایی که در ۱۰ ثانیه اول بعد از ورود موج انفجار به ساختمان از راه پنجره به دست آمده است، فشار پنج پاسکالی را نشان داده است.
پژوهشگران بر اهمیت حرکت سریع به یک مکان امن تاکید می کنند، چونکه زمان اندکی بین وقوع انفجار و رسیدن موج انفجار وجود دارد.
دریکاکیس می گوید: علاوه بر این موضوع، خطرات دیگری مانند افزایش سطح تشعشعات، ساختمان های ناایمن، صدمه دیدگی خطوط برق و گاز و وقوع آتشسوزی وجود خواهد داشت و مردم باید نگران همه این موارد باشند و به دنبال کمک گرفتن و کمک کردن فوری باشند.
پژوهشگران در حالیکه امیدوارند چنین رویدادی هیچگاه رخ ندهد و سفارش های آنها هیچگاه مورد نیاز نباشد، می گویند دانستن اثرات انفجار هسته ای می تواند از صدمات بالقوه جلوگیری نماید و احتیاج به انجام عملیات های نجات مستقیم را کم کند.
این مطالعه در مجله Physics of Fluids انتشار یافته است.

منبع: