تایم لپس باورنکردنی از اوج ۸ ساله لکه های خورشید

به گزارش نیوزتل، یک تصویر ترکیبی که در طول دوره اوج ۸ سال فعالیت خورشید از دو نوار از لکه های خورشیدی ثبت شده، تصویری خیره کننده را از فعالیت ستاره میزبان ما نشان داده است.
به گزارش نیوزتل به نقل از ایسنا و به نقل از اسپیس، یک عکس تایم لپس جدید و خیره کننده، دو نوار از لکه های خورشیدی را نشان میدهد که درحال حرکت در سطح خورشید، در صورتیکه ستاره میزبان ما در مرکز منظومه شمسی می چرخد، هستند.
زمانی که این تصویر مسحورکننده ثبت گردید، تعداد کل لکه های خورشیدی به بالاترین حد خود در هشت سال قبل رسید که نشان میدهد کارهای خورشیدی درحال افزایش است.
لکه خورشیدی رویدادی موقت بر روی سطح خورشید(نورسپهر/فوتوسفر) است که بصورت لکه هایی تاریک تر از نواحی اطراف آنها به وسیله کارهای شدید شار مغناطیسی که مانع از انتقال گرما می شود به وجود می آید. این لکه ها به سبب کاهش درجه حرارت سطح خورشید در آن ناحیه ها به وجود می آیند.
لکه های خورشیدی دارای قطرهایی به ابعاد ۱۶ کیلومتر تا ۱۶۰ هزار کیلومتر هستند و بزرگ ترین آنها بدون تلسکوپ هم قابل مشاهده می باشد. بااینکه این ناحیه ها هنوز درجه حرارتی در حدود ۳۰۰۰ تا ۴۵۰۰ کلوین دارند، تفاوت دمای این ناحیه ها با مواد پیرامون که حدود ۵۸۰۰ کلوین است، به آنها اجازه می دهد تا به وضوح به عنوان لکه های سیاه دیده شوند. اگر یک لکه خورشیدی از نورسپهر جدا شود می تواند قوس الکتریکی درخشانی را به وجود بیاورد.
شنول شانلی یک عکاس نجومی آماتور مستقر در ترکیه، این تصویر جدید را با بهره گیری از داده های رصدخانه دینامیک خورشیدی ناسا به وجود آورده است. عکسی که شانلی در تاریخ ۳ ژانویه در حساب اینستاگرام خود به اشتراک گذاشت، تلفیقی از تصاویر جداگانه است که میان دو تا ۲۷ دسامبر ۲۰۲۲ گرفته شده است.

دو گروه از خوشه های درحال تکامل در این تصویر، متعلق به دو گروه از لکه های خورشیدی بسیار بزرگ موسوم به A۳۱۷۶ واقع در شمال استوای خورشید و A۳۱۵۳ در نیم کره جنوبی خورشید است که هر دو از شرق به غرب(از راست به چپ در تصویر) حرکت کرده اند.
شانلی بصورت دیجیتالی سایر لکه های خورشیدی قابل مشاهده را در سطح خورشید از این دوره حذف نمود و به ناظر این امکان را داده است که تغییرات جزئی این دو گروه از لکه های خورشیدی را در طول زمان ردیابی کند.
همانطور که اشاره شد، لکه های خورشیدی مناطقی به اندازه یک سیاره از سطح مرئی خورشید یا فتوسفر هستند که فعالیت میدان های مغناطیسی آن بالا رفته است. لکه های خورشیدی در حقیقت سیاه نیستند، بلکه نسبت به بقیه قسمت های فوتوسفر، تیره تر به نظر می رسند، برای اینکه بسیار خنک تر از محیط اطراف خود هستند. دانشمندان این نواحی مغناطیسی قوی را دنبال می کنند، برای اینکه می توانند شراره های خورشیدی بالقوه مخرب و پرتاب های جرم تاجی(CME) را از آن متوجه شوند.
طبق گزارش مرکز پیش بینی هوای فضایی سازمان ملی اقیانوسی و جوی آمریکا، در دسامبر ۲۰۲۲ بیش از ۱۱۳ لکه خورشیدی بر روی سطح خورشید شناسایی شد که بیشترین میزان از دسامبر ۲۰۱۴ تا حالا بوده است. این عدد در مقایسه با بقیه سال ۲۰۲۲ که به طور متوسط ۷۳.۳ لکه خورشیدی در هر ماه پیش از دسامبر وجود داشت، افزایش قابل توجهی را نشان میدهد.
افزایش شمار لکه های خورشیدی نتیجه ورود خورشید به فاز فعال تر در چرخه ۱۱ ساله خود است که انتظار می رود در سال ۲۰۲۵ به اوج خود برسد. اگر تعداد لکه های خورشیدی زیاد بماند یا بیشتر افزایش یابد، احیانا خورشید در سال ۲۰۲۳ فعال تر خواهد بود.
امسال چندین طوفان بزرگ خورشیدی فوران کرده اند. در سه ژانویه، یک شراره خورشیدی مشکوک به کلاس X، یعنی قوی ترین نوع شراره ای که خورشید می تواند تولید نماید، در سمت دور خورشید منفجر شد و تنها سه روز بعد، خورشید یک شراره تایید شده در کلاس X را از همان لکه خورشیدی بیرون داد و در چهارم ژانویه، میدان مغناطیسی زمین ازطریق یک CME بالقوه مخرب، درست زمانی که سیاره به نزدیکترین نقطه خود به خورشید معروف به حضیض رسیده بود، برخورد کرد.