بررسی جدید پژوهشگران اروپایی نشان داده است که خطر بروز لخته خون در مردان مبتلا به سرطان پروستات نسبت به سایر مردان، بیشتر است.
به گزارش نیوزتل به نقل از ایسنا و به نقل از مجله “BMJ”، پژوهش جدیدی نشان میدهد که مردان مبتلا به سرطان پروستات در مقایسه با مردان همسن بدون سرطان پروستات، ۵۰ درصد بیشتر در معرض خطر مبتلا شدن به لخته های خونی جدی و احیانا کشنده طی پنج سال بعد از تشخیص سرطان قرار دارند.
باآنکه میزان این خطر کمتر از سایر انواع سرطان است؛ اما پژوهشگران، پزشکان را تشویق می کنند تا در صورت بروز لخته خون، نسبت به این خطر هوشیار باشند تا امکان تشخیص و درمان بموقع برقرار شود. این مساله مهم است؛ چونکه نوعی لخته شدن خون به نام “ترومبوآمبولی وریدی”(VTE)، یکی از علل اصلی مرگ و میر در بین افراد مبتلا به سرطان بشمار می رود و این خطر در افراد مبتلا به نوع پیشرفته تر بیماری بیشتر است.
سرطان پروستات، شایع ترین سرطان تشخیص داده شده در مردان میانسال و مسن است. این بدان معناست که خیلی از مردان مبتلا به این نوع سرطان امکان دارد که ترومبوآمبولی وریدی را تجربه کنند.
خطر مبتلا شدن به ترومبوآمبولی وریدی که به بروز لخته های خون خطرناک، اما قابل درمان در رگ ها گفته می شود، در افراد مبتلا به سرطان نسبت به افراد بدون این بیماری، بیشتر است و این خطر باتوجه به نوع سرطان و سطح آن متفاوت است. ترومبوآمبولی وریدی، عامل اصلی مرگ و میر در بیماران بشمار می رود.
بعضی از پژوهش های پیشین نشان داده اند که خطر مبتلا شدن به ترومبوآمبولی وریدی در مردان مبتلا به سرطان پروستات، دو تا سه برابر بیشتر از مردان همسن بدون سرطان است. با این وجود، پژوهشگران قصد داشتند که باتوجه به بهبود چشم گیر نحوه مدیریت شرایط مردان مبتلا به سرطان پروستات در دهه گذشته، داده های جدیدتری را به دست آورند. این تلاش شامل کاربرد گسترده داروهای ضد انعقاد جدیدتر برای سایر بیماریها است که شاید بتوانند خطر ترومبوآمبولی وریدی را کاهش دهند.
گروهی از پژوهشگران اروپایی، پژوهشی در مقیاس بزرگ را با بهره گیری از داده های به دست آمده از مردان در سرتاسر سوئد که طی سالهای ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۷ جمع آوری شده بودند، انجام دادند تا بروز ترومبوآمبولی وریدی را در بین ۹۲ هزار و ۱۰۵ مرد مبتلا به سرطان پروستات و ۴۶۶ هزار و ۲۴۱ مرد همسن بدون سرطان پروستات مقایسه کنند.
آنها دریافتند که ۳.۲ درصد از مردان گروه مبتلا به سرطان پروستات، ترومبوآمبولی وریدی را در عرض پنج سال بعد از تشخیص سرطان خود تجربه کرده اند؛ در صورتیکه این آمار در گروه دوم، ۲.۱ درصد بود.
آنها محاسبه کردند که به ازای هر ۱۰۰۰ مرد مبتلا به سرطان پروستات، حدود هفت نفر سالانه به ترومبوآمبولی وریدی مبتلا می شوند؛ در صورتیکه این رقم در بین هر ۱۰۰۰ مرد بدون سرطان پروستات، حدود چهار نفر است.
پژوهشگران بعد از در نظر گرفتن عواملی مانند بیماریهای قلبی-عروقی و عوامل اجتماعی-اقتصادی که می توانند بر خطر ترومبوآمبولی وریدی تاثیر بگذارند، نشان دادند که خطر مبتلا شدن به ترومبوآمبولی وریدی در مردان مبتلا به سرطان پروستات، ۵۰ درصد بیشتر از مردانی است که در گروه دوم قرار دارند.
از آنجائیکه این یک بررسی مشاهده ای بود، معین نیست که چه میزان از افزایش ریسک ناشی از خود سرطان پروستات و چه میزان به سبب تفاوت های دیگر بین دو گروه از مردان است که می توانند بر خطر ترومبوآمبولی وریدی تاثیر بگذارند و نمی توان آنها را کنترل کرد.
محدودیت این پژوهش، نبود اطلاعات در مورد وضعیت سیگار کشیدن و مصرف الکل بود. در هر حال، این یک پژوهش بزرگ بود و منابع داده مورد استفاده از کیفیت خوبی برخوردار بودند. به دست آوردن داده ها از مردان سراسر سوئد بدان معناست که یافته ها احیانا بازتابی دقیق از خطر ترومبوآمبولی وریدی در بین افراد مبتلا به سرطان پروستات و بدون آن هستند.
پژوهشگران نتیجه گرفتند که میزان افزایش ریسک ترومبوآمبولی وریدی در بین مردان مبتلا به سرطان پروستات این پژوهش، کمتر از سایر انواع سرطان است که در پژوهش های پیشین مشاهده شد. با این وجود، پزشکانی که مردان مبتلا به سرطان پروستات را معالجه می کنند باید در مورد افزایش قابل توجه خطر ترومبوآمبولی وریدی در آنها، بخصوص در ۶ ماه نخست بعد از تشخیص سرطان آگاه باشند تا بموقع ترومبوآمبولی وریدی را تشخیص دهند.

منبع: نیوزتل