جهان چگونه می تواند سوخت های فسیلی را کنار بگذارد؟

با عنایت به لزوم کنار گذاشتن سوخت های فسیلی، سرمایه گذاری های بزرگی در سطح جهانی صورت می گیرند تا استفاده از انرژی پاک را گسترش دهند.
به گزارش نیوزتل به نقل از ایسنا و به نقل از ادونسد ساینس نیوز، با نهایی شدن تعهدات ملی برای برگزاری نشست های جهانی پیرامون آب و هوا که در پاییز سال جاری در گلاسکو برگزار می شود، تمرکز بر نیاز فوری به پیشرفت های حوزه فناوری خواهد بود که می توانند هزینه های دور شدن از سوخت های فسیلی را کاهش دهند.
اخبار قابل توجهی در مورد این مورد در راه می باشد. اروپا به واسطه یک برنامه سرمایه گذاری، “توافق سبز”(Green Deal) خویش را پشتیبانی می کند. چهاردهمین برنامه پنج ساله چین هم بر صنعت سبز تکیه دارد. به نظر می آید که لایحه زیرساختی ۵۵۰ میلیارد دلاری آمریکا نشان داده است که اقتصادهای بزرگ، بازی خویش را پیش خواهند برد اما آیا واقعا دلیلی برای خوشبینی وجود دارد؟
به قول “آژانس بین المللی انرژی”(IEA)، عرضه نسل بعدی فناوری های کربن پایین تا سال ۲۰۵۰، به پژوهش بیشتری در زمینه انرژی پاک نیاز دارد. همینطور این کار، نیازمند بودجه ۹۰ میلیارد دلاری در پروژه هایی است که طی آن، فناوری های نوین را میتوان در محیط های مصرف کننده مورد بررسی قرار داد. بدون هزینه های هنگفت، دی اکسید کربن جهان تا سال ۲۰۵۰ به صفر نخواهد رسید.
یک بررسی جامع در مورد هزینه های عمومی و توسعه نشان داده است که اقتصادهای بزرگ درحال کاهش دادن هزینه های بالای نوآوری در انرژی پاک و کاهش دادن هزینه های در ارتباط با فناوری های سوخت های فسیلی هستند. هزینه انرژی پاک جهانی بین سالهای ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۸ چهار برابر شده اما از سال ۲۰۱۰، به صورت متوسط ۱۲ میلیارد دلار بوده است. تنها تعداد انگشت شماری از کشورها همچون چین، آلمان، کره جنوبی و انگلیس بعد از عرضه محرک اقتصادی، سطح بالاتری از هزینه ها را تأمین کردند.
این نظرسنجی نشان داده است که تعهد مالی کنونی نه تنها خیلی کم است، بلکه نمی تواند از تلاشهای سنتی متمرکز بر فناوری هایی که هزینه های تولید و استفاده از سوخت های فسیلی را کم می کنند، دور شود. سرمایه عمومی صرف شده در فناوری های انرژی پاک تابحال موفقیت آمیز بوده است و دولت ها باید برای تسریع در پیشرفت، به نحوه استفاده از این موفقیت بیشتر توجه داشته باشند.
چین و هند، بعنوان بازیگران اصلی در هزینه های در ارتباط با پژوهش و توسعه انرژی عمومی جهان ظاهر شده اند. این روند جدید، نویدبخش رشد آینده هزینه ها از راه رقابت جهانی در زمینه نوآوری انرژی در اقتصادهای بزرگ است اما شرکتهای دولتی و شرکتهای حوزه انرژی که یا به صورت کامل یا تا حدودی متعلق به یک دولت هستند، عقب می مانند و در عوض، درصد بالایی از بودجه پژوهش را به علت جانبداری شدید و شتاب تلاشهای پیشین، به انرژی فسیلی و انرژی هسته ای اختصاص می دهند.
شرکتهای تحت کنترل دولت در بعضی از بزرگترین اقتصادهای جهان، بر بخش انرژی تسلط دارند، سرمایه گذار اصلی در تولید و زیرساخت انرژی ملی به شمار می روند و سهم بزرگی از هزینه های پژوهشی انرژی عمومی را می سازند. داده های به دست آمده از برزیل، روسیه، هند، مکزیک، چین و آفریقای جنوبی نشان می دهند که شرکتهای دولتی حوزه انرژی این کشورها در سال ۲۰۱۵، بیشتر از ۱۷.۷ میلیارد دلار برای پژوهش در حوزه انرژی هزینه کردند که حدود ۵۵ درصد آن در پروژه های در ارتباط با سوخت فسیلی همچون فناوری هایی برای افزایش تولید و بعضی از آنها برای کاهش شدت کربن صرف شده است.
تجزیه و تحلیل آژانس بین المللی انرژی در مورد مسیرهای انتشار صفر نشان داده است که بودجه باقیمانده کربن جهان، به غیر از هزینه هایی که هم اکنون برای توسعه مداوم میادین مورد استفاده صرف می شود، جای کمی برای اکتشاف و توسعه نفت و گاز جدید باقی می گذارد. پژوهشی که به تازگی انتشار یافته است، نتایج وخیمی را در صورت دست نیافتن به مسیرهای صفر شدن انتشار نشان داده است. بنابراین، شرکت ها با این چالش روبه رو هستند که چگونه تجارت خویش را برای انعکاس انتقال انرژی تغییر دهند و در عین حال عدم قطعیت در مورد مدت زمان ادامه تقاضای نفت و گاز طبیعی را هم متعادل کنند.
در نتیجه، چندین شرکت دولتی حوزه نفت و گاز به دنبال روی آوردن به سوخت هایی با کربن پایین هستند تا فروش نفت و گاز به جا مانده را کاهش دهند. در همین راستا، به تازگی اخباری توسط شرکت چینی “پتروچاینا”(PetroChina) انتشار یافته است که نشان داده است این شرکت می خواهد تجارت خویش را از نفت خارج کند تا بتواند تا سال ۲۰۵۰ به انتشار صفر گازهای گلخانه ای برسد.
برنامه های محرک اقتصادی نوظهور در واکنش به همه گیری کووید-۱۹، فرصت مهمی را برای تقویت پژوهش های جهانی در زمینه انرژی پاک فراهم می آورد. دولت ها باید برای آخر دادن یا حذف تدریجی هزینه های عمومی در زمینه سوخت های فسیلی، ارزیابی مهمی را در مورد بودجه انجام دهند.

منبع: