به گزارش نیوزتل، محققان اطلاعاتی در مورد طراحی نانوذرات لیپیدی جهت استفاده ایمن در دوران حاملگی عرضه دادند.

به گزارش نیوزتل به نقل از مهر، در بیشتر موارد داروها و روش های درمانی که مورد کارآزمایی بالینی روی زنان آبستن قرار نگرفته، از فهرست داروهای مجاز برای این گروه خارج می شود و چه بسا امکان دارد دارو برای آنها مشکلی نداشته باشد. اما اخیرا پلتفرمی عرضه شده که به این زنان کمک می نماید ژن درمانی را بشکلی ایمن انجام دهند.
نانوذرات لیپیدی (LNPs) از زمان ساخت واکسن های mRNA ضدکرونا بیشتر مورد توجه قرار گرفته است. محققان دانشگاه کارنگی ملون در تلاش هستند تا با درمان بیماری در سطح ژن، مسیر انواع روش های درمانی جدید را باز کنند.
کاترین وایتهد می گوید: «در فکر کردن به آینده ژنتیک، مایلیم بدانیم چه چیزی می تواند برای افراد آبستن هم مفید باشد.»
وایتهد در مقاله ای که در PNAS انتشار یافته است، اطلاعاتی در مورد طراحی نانوذرات لیپیدی جهت استفاده ایمن در دوران حاملگی عرضه می دهد. نانوذرات لیپیدی وسایل انتقال دهنده ای هستند که mRNA را وارد سلول ها می کنند.
بخشی از این سوالات در مورد ایمن بودن ژن درمانی برای افراد باردار، به مبحث فقدان ابزاری امن برای انتقال مواد ژنتیکی است. این گروه تحقیقاتی روی این مورد کار می کردند که چگونه نانوذرات در بدن افراد آبستن نسبت به دیگران رفتار می کند.
سیستم ایمنی و واکنش معمول آن به هر چیز خارجی، در طول حاملگی تغییر می کند. درک تغییرات در پاسخ ایمنی به نانوذرات لیپیدی به علت سمیت های بالقوه و سایر مسائل مهم می باشد.
مطالعات این گروه نشان داده است که اثرات نانوذرات لیپیدی در دوران حاملگی وابسته به شیمی است. گنجاندن لیپیدهای مختلف در نانوذره، شیمی آنرا تغییر می دهد، که به نوبه خود نحوه واکنش سیستم ایمنی را تغییر می دهد.
در این مطالعه، محققان ۲۶۰ لیپید مختلف را بررسی کردند. آنها شامل موادی بودند که بدون ایجاد پاسخ ایمنی به خوبی کار می کنند و سبب پاسخ ایمنی می شوند.
این مطالعه نشان داده است که نانوذرات لیپیدی مورد استفاده در آزمایش های این گروه به جنین نمی رسد. در دوران بارداری، بدن موانع مختلفی برای تحویل دارو دارد. یکی از بارزترین آنها جفت است. در تأمین مواد مغذی برای جنین کلیدی است و در عین حال مانع از انتقال هر چیز سمی می شود. اغلب درمان هایی که یک زن به آن نیاز دارد باید از جنین دور نگه داشته شود. تحقیقات این گروه نشان داده است که میتوان mRNA را به جفت رساند بدون این که در جنین انباشته شود.
تعدادی از بیماری ها وجود دارد که در آنها اختلال عملکرد جفت وجود دارد. یکی از شایع ترین آنها پره اکلامپسی است. وایتهد می گوید: «اگر بتوانیم mRNA را به جفت برسانیم، فرصت هایی برای درمان و همینطور کشف علت وقوع این بیماری ها باز می شود.»
محققان همینطور به بررسی نانوذرات لیپیدی پرداختند که در تحقیقات قبلی نشان داده شده بود که التهاب زا هستند و دریافتند که مانع رشد جنین می شوند.
شیمی های خاصی وجود دارد که محققان می توانند پیشبینی کنند که هر چیزی حاوی آن گروه ساختاری خاص، مشکل ایجاد نماید. با درک بهتر ساختار-عملکرد، محققان می توانند با دقت بیشتری پیشبینی کنند که از چه لیپیدهایی در آینده استفاده نمایند.

منبع: newstel.ir