به گزارش نیوزتل، ناسا این دفعه بر خلاف عادت همیشگی خود به جای فضا، یک ربات برای زیر دریا به نام ˮآکواناتˮ(Aquanaut) تولید می کند.

به گزارش نیوزتل به نقل از ایسنا و به نقل از آی ای، ناسا که در سال ۲۰۱۱ ربات انسان نمای “ربونات”(Robonaut) را با شرکت “جنرال موبایل” طراحی کرد، این دفعه آستین های خودرا برای توسعه یک ربات غواص بالا زده است. کارشناسان مرکز فضایی جانسون ناسا تصمیم گرفته اند یک غواص رباتیک طراحی نمایند.

“نیک ردفورد” بنیان گذار، عضو هیئت مدیره و مدیرعامل شرکت “ناتیکس ربوتیکس”(Nauticus Robotics) که در طول ۱۴ سال فعالیت خود، معاون مدیر پروژه و مهندس ارشد ربات انسان نمای “ربونات ۲”(Robonaut ۲) بوده است، می گوید: آنچه ناسا به ما آموخت این است که خودمختاری نرم افزاری قدرتمند را با مورفولوژی سخت افزاری توانمند کنار هم قرار دهیم و آنرا در یک محیط راه دور به کار ببریم.

بیش از ۲۰ مهندس و دیگر کارمندان ناسا در یک تیم ۸۰ نفره که “ردفورد” تشکیل داده است، کار می کنند.

ردفورد می گوید: اگر یک ربات را در ایستگاه فضایی قرار دهید و آنرا از زمین کنترل کنید، هیچ شبکه داده پرسرعتی وجود ندارد. ارتباط برقرار کردن با ایستگاه فضایی بیشتر شبیه استفاده از “دایل-آپ”(Dial-up) است. ارتباطات محدود است، برای اینکه اپراتور در فضا یا دریا دور از ربات است و این در حالیست که همانطور که ناسا گزارش داد، ربات باید محیط خودرا درک و حس کند، از موانع عبور کند و آنها را دستکاری کند.

بر خلاف یک ربات در فضا، ربات های کاوشگر اعماق دریا را می توان با کابل به اپراتورها متصل کرد تا امکان انتقال داده با سرعت بالا و کنترل از نزدیک برقرار شود. اما “ردفورد” می گوید که این به قیمت بکارگیری پرسنل و بهره برداری از یک کشتی پشتیبانی بزرگ روی سطح آب است که حدود ۱۰۰ هزار دلار هزینه برمی دارد و ۷۰ تن گازهای گلخانه ای در هر روز منتشر می کند.

ویژگی های “آکوانات”

همانطور که در تصاویر مشاهده می شود، “آکوانات” به رنگ نارنجی روشن و کاملاً الکتریکی است. آکوانات می تواند بازوهایش را باز کند و دماغه اش را به سمت بالا بگیرد تا دوربین ها و سنسورهای دیگر خودرا مستقر کند. دو بازوی آن به سمت بیرون حرکت می کنند و در آخر آنها پنجه هایی وجود دارد که می توان آنها را با ابزارهای مختلف تجهیز کرد. این ربات که بصورت چند وجهی طراحی شده است، می تواند وظایف مختلفی را در زیر آب انجام دهد.
از دید ردفورد، تولید نفت و گاز فراساحلی یک هدف آشکار برای “آکوانات”است، برای اینکه به مقدار زیادی تجهیزات زیر آب نیاز دارد که نیاز به بازرسی و نگه داری دارد.
وی می گوید: اما آن صنعت اقیانوسی که سریع ترین رشد را دارد، انرژی باد است. استقرار حدود ۲۵ هزار توربین دریایی برای بهره برداری تا سال ۲۰۳۰ برنامه ریزی شده است و همه آنها نیاز به سرویس و بازرسی دارند.

مدیرعامل شرکت ناتیکس ربوتیکس همین طور گفت: با کاهش شدید جمعیت ماهی های وحشی و افزایش آبزی پروری مانند پرورش ماهی، میگو و سایر غذاهای دریایی که به سرعت درحال رشد است و همین طور وجود تورها و قفس ها در این مزارع پرورش در زیر آب، نیاز به تمیز کردن و بازرسی منظم وجود دارد.
شرکت ناتیکس ربوتیکس با همکاری ناسا تا اوایل سال ۲۰۲۲، دو “آکوانات” ساخته است که می خواهد ۲۰ فروند دیگر را در ۳ سال آینده بسازد.