پژوهشگران دانمارکی، دو مدل ریاضی ابداع نموده اند که ایده های فعلی مربوط به کاهش گریه نوزاد را به چالش می کشند.
به گزارش نیوزتل به نقل از ایسنا و به نقل از ساینس دیلی، اگر پدر و مادری هستید که در مورد توقف گریه نوزاد خود در گوگل جستجو می کنید، یک پژوهش جدید می تواند به شما پاسخ دهد.
خیلی از بازدیدکنندگان گوگل، شما را به یک پژوهش قدیمی ارجاع می دهند که نتیجه می گیرد گریه نوزادان بطور معمول در حدود ۶ هفتگی به اوج خود می رسد، بعد از آن بصورت قابل توجهی کاسته می شود و بعد از سه ماه در سطح پایینی ثابت می شود.
والدین ممکنست با مراجعه به این روند که بطور معمول با عنوان “منحنی گریه” شناخته می شود، انتظار داشته باشند که نوزاد بعد از اوج ابتدایی گریه، با شدت کمتری گریه کند. با این حال، یک پژوهش جدید که در دانمارک انجام شده است، الگوی منحنی گریه را با ادغام داده های به دست آمده از ۱۷ کشور مختلف به چالش می کشد.
“کریستین پارسونز” (Christine Parsons)، پژوهشگر بخش پزشکی بالینی “دانشگاه آرهوس” (Aarhus University) دانمارک، اظهار داشت: ما دو مدل ریاضی ابداع کرده ایم که داده های موجود را بطور منطقی نشان می دهند. هیچ کدام از آنها نشان نمی دهند که مدت زمان گریه بعد از پنج هفته به میزان قابل توجهی کاسته می شود. در حالیکه این همان چیزی است که در نمودارهایی که به والدین ارائه می شوند، وجود دارد. داده های موجود نشان می دهند که گریه همچنان بخش مهمی از کارنامه خیلی از نوزادان بعد از ۶ ماهگی است.

کاربرد گسترده منحنی گریه
پژوهشگران در این پروژه، داده هایی را از ۵۷ مقاله پژوهشی در سراسر جهان جمع آوری کرده اند که والدین در آنها، میزان گریه نوزادان خودرا طی روز ثبت کرده اند.
الگوی عادی گریه در منحنی گریه که والدین اغلب به آن مراجعه می کنند، بر طبق یک پژوهش آمریکایی در سال ۱۹۶۲ ارائه شده است که تنها بر ۱۲ هفته نخست زندگی نوزاد تمرکز دارد.
“آرنو کوئنتین ورملت” (Arnault-Quentin Vermillet)، پژوهشگر ارشد این پروژه اظهار داشت: این نموداری است که اغلب به والدین جدید ارائه می شود. اگر عبارت “گریه نوزاد” را در گوگل جستجو کنید، تصاویر زیادی از این نمودار خاص خواهید دید. ما باور داریم که مدل سازی همه داده های موجود، کار جالبی خواهد بود و می خواهیم آزمایش نماییم که آیا این داده ها با منحنی گریه اصلی سازگار هستند یا خیر.

یک روش مهم برای پزشکان
گریه یکی از اولین راه های ارتباطی است که نوزادان برای جلب توجه والدین خود از آن استفاده می نمایند. رشد شناختی و عاطفی نوزاد زمانی تحریک می شود که والدین به سیگنال های کودک، واکنش مناسبی نشان دهند.
اگر والدین جدید نگران گریه بیش از حد نوزاد خود باشند، اغلب از سیستم مراقبت های بهداشتی کمک می گیرند. بگفته “پارسونز”، بنابراین مهمست که هم متخصصان مراقبت های بهداشتی و هم والدین، درک درست و دقیقی از الگوهای عادی گریه نوزادان داشته باشند.
وی ادامه داد: این مورد بخصوص برای پزشکان مهم است؛ برای اینکه وظیفه آنها کمک کردن، حمایت کردن و برآوردن انتظارات والدین نگران است. مهمست که پزشکان داده های به روزی را در مورد گریه طبیعی نوزاد داشته باشند تا بتوانند به بهترین شکل از والدین جدید حمایت کنند.

تنوع الگوهای گریه
یک تعریف پرکاربرد برای گریه بیش از حد، زمانی است که نوزاد بیش از سه ساعت در روز و بیش از سه روز در هفته گریه کند. در ۶ هفته نخست بعد از تولد، گریه بیش از حد بین ۱۷ تا ۲۵ درصد از نوزادان تخمین زده شده است.
پژوهشگران دانشگاه آرهوس، دو مدل جدید را برای الگوی گریه نوزاد طراحی نموده اند. یکی از آنها، اوج گریه نوزاد را بعد از چهار هفته نشان داده است. مدل دوم نشان داده است که نوزادان در هفته های نخست، زیاد و در سطح ثابتی گریه می کنند و بعد از آن، سطح پایین می آید. با این حال، هیچ کدام از مدلها کاهش شدید را نشان نمی دهند.
بگفته “پارسونز”، یکی دیگر از یافته های قابل توجه پژوهش حاضر این است که الگوهای گریه در نوزادان کشورهای مختلف چقدر متفاوت هستند. بعنوان نمونه، “پارسونز” تصریح کرد که داده های محدود فعلی نشان می دهند کودکان کشورهایی مانند هند، مکزیک و کره جنوبی کمتر از کودکان کشورهای انگلیسی زبان مانند آمریکا، انگلستان و کانادا گریه می کنند.