نقش عفونت های ویروسی در مبتلا شدن به بیماری های خودایمنی

به گزارش نیوزتل محققان دانشگاه واشنگتن در سنت لوئیس به تازگی با مطالعه بر روی موش ها دریافته اند که عفونت های ویروسی می تواند به بیماری های خود ایمنی منجر شوند.
به گزارش نیوزتل به نقل از ایسنا و به نقل از گیزمگ، شواهد نشان داده است که عفونت های ویروسی به ظاهر بی ضرر در بعضی موارد می توانند به طیفی از بیماری های جدی تر تبدیل شوند. در یک مطالعه جدید انجام شده روی موش ها، محققان دانشگاه واشنگتن در سنت لوئیس مکانیسمی را کشف کردند که توسط آن یک ویروس رایج دوران کودکی می تواند در ایجاد بیماری های خودایمنی نقش داشته باشد.
در طول زندگی امکان دارد گرفتار عفونت های ویروسی بسیاری شویم که اغلب آنها بدون مشکل جدی برطرف می شوند. اما یافته های اخیر محققان نشان داده است که خیلی از این عفونت های ظاهرا خوش خیم احیانا در ترکیب با سایر عوامل ژنتیکی و محیطی می توانند سبب ایجاد بیماری هایی مانند آلزایمر، ام اس و چندین نوع سرطان شوند. این که این ویروس ها دقیقا چگونه این واکنش های زنجیره ای را ایجاد می کنند نامشخص است، اما در مطالعه جدید محققان یک مکانیسم احتمالی را کشف کرده اند.
“روزئولوویروس” (Roseolovirus) نوعی ویروس هرپس است که حدودا در چند سال اول زندگی، اغلب افراد به آن مبتلا می شوند. بیماری اولیه معمولاً خفیف است و شامل بثورات پوستی و تب است که طی چند روز از بین می رود، اما خود ویروس برای تمام عمر در حالت خفته باقی می ماند. در حالیکه معمولاً پس از آن عفونت اولیه هیچ بیماری ایجاد نمی کند، اما دانشمندان مشکوک هستند که امکان دارد این امر در ایجاد بیماری های خودایمنی نقش داشته باشد.
در مطالعه جدید، محققان این مورد را بررسی کردند. آنها دریافتند که این ویروس می تواند تیموس را آلوده کند. تیموس یک اندام لنفاوی تخصص یافته در دستگاه ایمنی بدن است. تنها فعالیت شناخته شده آن بالغ کردن لنفوسیت های تی است که سلول های حیاتی و عملکردی دستگاه ایمنی تطبیقی بدن هستند. تیموس اندامی است که سلول های T در آن بالغ می‎شوند تا بتوانند آنتی ژن های خارجی را تشخیص دهند. اما تیموس همینطور سلول های T را که می توانند به سلول های بدن حمله کنند، از بین می برد و در این فرایند دوم است که ویروس می تواند مختل شود. با ضعیف شدن این بخش، سلول های T معیوب بیشتری به گردش در می آیند و خطر مبتلا شدن به بیماری های خود ایمنی را می افزایند.
محققان این مکانیسم را در آزمایشات بر روی موش ها کشف کردند. آنها با آلوده کردن حیوانات تازه متولد شده با نسخه روزئولوویروس شروع کردند و دریافتند که ۱۲ هفته بعد، همه موش ها به گاستریت خودایمنی (التهاب معده) مبتلا شده بودند. در حالیکه مشکلات خودایمنی در معده موش های آلوده آشکار شد، تجزیه و تحلیل نشان داد که وسعت این مشکل بیشتر است. محققان دریافتند که موش ها نه تنها آنتی بادی هایی ضد پروتئین های سلول های معده، بلکه برای طیف وسیعی از پروتئین های دیگر در سرتاسر بدن تولید کرده اند که بعضی از آنها در سایر بیماری های خودایمنی دخیل هستند.
با این وجود، توجه به این نکته مهم می باشد که این مطالعه بر روی موش های دارای ویروس یاد شده انجام شده و نتایج امکان دارد لزوما با آزمایشات انسانی یکسان نباشد. اما محققان می گویند که روزئولوویروس انسانی بسیار شبیه به آن چیزی است که در موش ها یافت می شود، ازاین رو حداقل بعنوان یک علت بالقوه احتیاج به بررسی بیشتر دارد.
یافته های این مطالعه در مجله” Experimental Medicine “منتشر شد.

منبع: