ارتباط بیش فعالی ناحیه ای از مغز با یک اختلال روانی

نیوزتل: محققان دانشگاه ˮناتینگهامˮ انگلستان اظهار کرده اند یکی از نواحی مغز که فعالیت زیادی دارد با بیماری اسکیزوفرنی مرتبط می باشد.
به گزارش نیوزتل به نقل از ایسنا و به نقل از تی ان، تحقیقات جدید محققان انگلیسی از آن حکایت می کند که فعالیت بیش از اندازه در یک ناحیه خاص از مغز با علایم خاصی از اختلال اسکیزوفرنی مرتبط می باشد و شناسایی این ارتباط فرصت هایی را برای توسعه درمان های هدفمندتر بوجود می آورد.
روان گسیختگی، اسکیزوفرنی یا شیزوفرنی(Schizophrenia) یک اختلال روانی است که با دوره های مداوم یا عودکننده روان پریشانه مشخص می شود. علایم اصلی شامل توهم(غالبا توهم شنیداری)، هذیان و اختلال تفکر است. علایم دیگر شامل کناره گیری اجتماعی، کاهش ابراز عواطف و بی تفاوتی هستند.
محققان دانشگاه “ناتینگهام” در مطالعه اخیرشان دریافتند که انتقال عصبی بازدارنده معیوب و افزایش غیرطبیعی فعالیت در بخش “هیپوکامپ”(hippocampus) مغز، توانایی فیلتر کردن اطلاعات نامربوط(فرآیندی کلیدی که نشان داده شده است در بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی گرفتار نقص است و تصور می شود سبب ایجاد هالوسه یا هذیان می شود اما در فرانید “یادگیری انجمنی” تداخلی ایجاد نمی کند) را مختل نمی نماید. نقص در یادگیری انجمنی مانند “شرطی سازی “ترس پاولوفی”(Pavlovian fear) با علایم منفی این اختلال که شامل کاهش انگیزه و اختلال در پردازش هیجانی و پاداش است، مرتبط می باشد.
اسکیزوفرنی یک بیماری مهم می باشد. اسکیزوفرنی یک بیماری روانی است که به سه صورت خویش را نشان داده است و علایم منفی آن شامل بی حالی، بی تفاوتی و کناره گیری اجتماعی و علایم مثبت آن توهم و هذیان و علایم شناختی آن اختلال حافظه هستند. امکان دارد هر کدام یا هر سه علایم به صورت همزمان در یک فرد وجود داشته باشند.
نورون های مغز با ارسال پیام های شیمیایی به یکدیگر که اصطلاحا “انتقال دهنده های عصبی” نامیده می شوند، تعامل دارند. گاما آمینوبوتیریک اسید​(GABA) رایج ترین انتقال دهنده عصبی مهاری است که برای مهار فعالیت عصبی مهم می باشد و از تحریک بیش از اندازه نورون ها و واکنش بیش از اندازه آنها یا پاسخ به محرک های نامربوط جلوگیری می کند.
هیپوکامپ بخشی از مغز است که در لوب گیجگاهی ما قرار دارد و نقش مهمی در خاطرات و احساسات ما ایفا می کند. یافته های این مطالعه نقش مهمی در درک بیشتر محققان در مورد چگونگی تأثیر این بخش از مغز بر جنبه های خاص اسکیزوفرنی دارد.
“استوارت ویلیامز”(Stuart Williams) محقق مقطع فوق دکترا و رهبر این مطالعه اظهار داشت: ما می دانیم که افراد مبتلا به اسکیزوفرنی دارای هیپوکامپ بیش فعالی هستند، ازاین رو قصد داشتیم این مورد را بیشتر بررسی نماییم تا به صورت دقیق چگونگی بروز آنرا شناسایی نماییم. از راه تحقیقاتی که روی موش ها انجام دادیم، توانستیم اهمیت مهار GABAergic در هیپوکامپ را در ارتباط با علایم خاص در رابطه با اسکیزوفرنی مشخص نماییم. به صورت خاص، ما هیچ مدرکی نیافتیم که نشان دهد مهار معیوب در هیپوکامپ سبب اختلال در رفتارهای در ارتباط با فرآیندهای شناختی زمینه ای که تصور می شود به شروع توهم یا هذیان می انجامد، می شود. اما متوجه شدیم که این فرآیند امکان دارد در بروز بعضی از علایم منفی این بیماری مانند اختلال یادگیری انجمنی در شکل ترس شرطی نقش داشته باشد. یافته های این مطالعه می تواند به توسعه درمان های هدفمندتر که جنبه های خاص علایم اسکیزوفرنی مانند علایم منفی را بهبود می بخشد، کمک نماید.
یافته های این مطالعه در مجله “eNeuro” انتشار یافته است.

منبع: