نیوزتل: پژوهشگران آمریکایی تلاش می کنند با بهره گیری از یک هورمون، دارویی عرضه کنند که به مهار اشتها و سطح قند خون می پردازد.
به گزارش نیوزتل به نقل از ایسنا و به نقل از نیواطلس، گروهی از دانشمندان آمریکایی به بررسی رابطه میان سندروم متابولیک و یک هورمون مهم پرداخته اند و نشان داده اند که یک داروی جدید و امیدوارکننده می تواند نقش مهمی در پیش گیری از بیماریهای مختلف داشته باشد. بااینکه آزمایش های این دارو روی موش ها انجام شده است اما پژوهشگران نسبت به کارایی آن در انسان، خوشبین هستند و باور دارند که این دارو می تواند اشتها و قند خون را سرکوب کند و به پیش گیری از بیماری هایی مانند چاقی و دیابت بپردازد.
دانشمندان “دانشگاه ایالتی کلیولند”(CSU) آمریکا در این پژوهش، بر هورمونی موسوم به “آسپروسین”(Asprosin) تمرکز کردند که قبل از این دریافته بودند نقش تنظیم کننده اشتها و سطح قند و انسولین خون را بر عهده دارد. آزمایش های پیشین نشان داد افرادی که سطح آسپروسین پایین تری دارند، سطح پایین تری از گرسنگی را تجربه می کنند و بالعکس، سطح آسپروسین در افراد مبتلا به سندروم متابولیک، بالاتر است. در افراد مبتلا به سندروم متابولیک، بیماری هایی مانند چاقی، فشار خون بالا و مقاومت به انسولین با یکدیگر ترکیب می شوند تا خطر دیابت، سکته و بیماری قلبی را بالا برند.
“آتول چوپرا”(Atul Chopra)، از پژوهشگران این پروژه اظهار داشت: ما در سال ۲۰۱۶، هورمونی موسوم به آسپروسین را کشف کردیم که با تاثیر بر هیپوتالاموس و کبد، اشتها را تحریک می کند و سطح قند خون را بیشتر می کند. سطح آسپروسین به دلیلهای نامشخص، در بیماران مبتلا به سندروم متابولیک افزایش می یابد و به افزایش اشتها، وزن و قند خون می انجامد. ما دریافتیم که می توانیم چرخه بیماری را بوسیله خنثی سازی آسپروسین بواسطه پادتن های مونوکلونال از بین ببریم.
دانشمندان از سه مدل مختلف موش مبتلا به سندروم متابولیک استفاده کردند و پادتن های مونوکلونال را که برای مهار آسپروسین طراحی شده بودند، مورد بررسی قرار دادند. آنها دریافتند که موش های تحت درمان، کاهش اشتها، وزن و سطح گلوکز خون را نشان می دهند.
دکتر “ایلا میشرا”(Ila Mishra)، از پژوهشگران این پروژه اظهار داشت: هنگامی که موش ها با پادتن های مونوکلونالی که آسپروسین را خنثی می کنند، تحت درمان قرار گرفتند، کمتر غذا خوردند، وزن خودرا از دست دادند و سطح قند خون آنها به اندازه طبیعی رسید. افزایش اشتها، وزن بدن و قند خون، سه خاصیت مهم سندروم متابولیک است و همه آنها با کمک این درمان، اصلاح شدند.
استفاده از مدلهای بالینی بعنوان قسمتی از پژوهش های پیش بالینی، همیشه با این خطر هم راه است که نتایج، قابلیت انتقال به بیماران انسان را نداشته باشند اما از آنجائیکه آسپروسین هم اکنون نقش کلیدی در سندروم متابولیک انسان بر عهده دارد، دانشمندان نسبت به احتمالات، خوشبین هستند.
چوپرا اظهار داشت: ما می دانیم هنگامی که آسپروسین کم است، چه اتفاقی برای انسان رخ می دهد. این وضعیت به سبب اطمینان از ابداع دارو، شرایط متمایزی در علم پزشکی محسوب می شود. خیلی از داروها در موش ها موفقیت آمیز بوده اند اما در انسان شکست می خورند. در این مورد، دانستن اینکه اشتها، وزن و قند خون افراد دارای آسپروسین پایین، کاهش یافته است، در طراحی و توسعه داروهایی که این اثر مفید را در بیماران مبتلا به سندروم متابولیک تقلید می کنند، کارآمد خواهد بود.
تطبیق دارو جهت استفاده در انسان، کشف دوز ایده آل را بعنوان راهی برای محدود کردن عوارض ناخواسته شامل می شود.
چوپرا اضافه کرد: پیشرفت به سمت آزمایش های بالینی و آماده سازی دارو برای انسان، آخرین قطعه این پازل است. ما می خواهیم دوز دارو را پایین نگه داریم و عوارض جانبی را نمی خواهیم. از آنجائیکه ما این مفهوم و نحوه کارکرد این دارو را می شناسیم، گام بعدی این است که دارو را برای انسان آماده نماییم.
این پژوهش، در مجله “eLife” به چاپ رسید.

منبع: newstel.ir