پیش بینی همه گیری های آینده با بررسی تعامل میان انسان و حیوان

نیوزتل: پژوهشگران استرالیایی اهتمام دارند با بررسی تعامل میان انسان و حیوان، ویروس هایی را که در آینده ممکنست عامل بیماری همه گیر باشند، پیش بینی و شناسایی کنند.
به گزارش نیوزتل به نقل از ایسنا و به نقل از ساینس دیلی، مشاهده این مساله که بیشتر ویروس های عامل بیماری انسان، از حیوانات منتقل می شوند، پژوهشگران را وادار کرده است تا به پیش بینی خطر بیماریهای مشترک میان انسان و حیوان بپردازند و در مورد ویروس بعدی که انسان را مبتلا می کند، حدس بزنند.
پژوهشگران “دانشگاه سیدنی”(University of Sydney) استرالیا در بررسی جدیدی نشان داده اند که پیش بینی خطر بیماریهای مشترک میان انسان و حیوان، ارزش محدودی دارد و به ما نخواهد اظهار داشت که کدام ویروس، عامل همه گیری بعدی است. پژوهشگران بجای این مساله باید ارتباط میان انسان و حیوان را برای نظارت بر ویروس، هدف قرار دهند.
قرن هاست که ویروس های مشترک میان انسان و حیوان، شیوع و همه گیری بیماری را در انسان ها پدید آورده اند. این همان اتفاقی است که هم اکنون در مورد کووید-۱۹ رخ داده است.
یک سوال اساسی این است که آیا می توانیم پیش بینی نماییم که کدام حیوان یا گروه ویروس، عامل همه گیری بعدی است یا خیر. این موضوع، پژوهشگران را به پیش بینی خطر بیماریهای مشترک میان انسان و حیوان سوق داده است تا مشخص کنند که احتمال حمل بیماریهای مشترک و همه گیر، در کدام خانواده از ویروس ها یا گروه های میزبان بیشتر است.
پژوهشگران چندین مشکل اساسی را در کوشش برای پیش بینی خطر بیماریهای مشترک میان انسان و حیوان شناسایی کرده اند.
اولین مشکل این است که تحقیقات بر طبق مجموعه کوچکی از داده ها صورت می گیرد. پژوهشگران به رغم دهه ها بررسی، کمتر از ۰/۰۰۱ درصد ویروس ها را شناسایی کرده اند؛ حتی در بین گونه های پستانداران که احیانا ویروس همه گیر بعدی از آنها پدیدار خواهد شد.
دومین نکته این است که این داده ها نسبت به ویروس هایی که بیشتر انسان ها یا حیوانات را آلوده می کنند یا میان انسان و حیوان مشترک شناخته شده اند، مغرضانه عمل می کنند. حقیقت این است که بیشتر حیوانات برای جستجوی ویروس ها مورد بررسی قرار نگرفته اند و ویروس ها آنقدر سریع تکامل می یابند که هرگونه بررسی در مورد آنها به زودی منسوخ می شود و ارزش محدودی دارد.
پژوهشگران باور دارند که یک روش جدید مورد نیاز است که به نمونه برداری گسترده از حیوانات و انسان ها در مکان های تعامل آنها بپردازد. این کار کمک می نماید تا ویروس های جدید به محض پدیدار شدن در انسان و قبل از ایجاد بیماریهای همه گیر شناسایی شوند. چنین نظارت پیشرفته ای، به پژوهشگران کمک خواهدنمود تا از تکرار مجدد بیماری هایی مانند کووید-۱۹ پیشگیری نماییم.
این پژوهش، در مجله “PLOS Biology” به چاپ رسید.

منبع: